Ik ben Zima Liakathoesein, een zoon, bestuurslid van de stichting en gastvrouw bij (oud werkgever) Gemeente Zoetermeer.

November 2015 kreeg ik de diagnose Idiopathische PAH.

Na een zware tijd (fysiek en mentaal) waarin ik moest leren omgaan met PH, voelde ik januari 2018 weer zodanig dat ik iets wilde doen voor de maatschappij en werd gastvrouw bij (oud werkgever) Stadhuis Gemeente Zoetermeer.

Wat mijn drijfveer is? Die is een beetje tweezijdig. Enerzijds doe ik het voor mezelf en heeft te maken met betrokkenheid, voldoening, sociale contacten, persoonlijke ontwikkeling en waardering. Tegelijk doe ik het ook voor de anderen en zie ik het als hulp, kwaliteit van de samenleving en maatschappelijk nut. Met mijn inzet wil ik opkomen voor onze rechten als patiënt en bijdragen aan belangenbehartiging. Ook het vergroten van de bekendheid van PH vind ik belangrijk. Net als dat ik graag met mijn medebestuursleden wil meedenken over de toekomst van onze Stichting Pulmonale Hypertensie.

“Het maakt niet uit hoeveel tijd je hebt in je leven, maar hoeveel leven je hebt in je tijd”. Gaandeweg heb ik geleerd dat ik mijn eigen weg moest uitstippelen en doen wat bij mij past en hoort. Dat wil ook zeggen dat ik vaak over de grens van mijn (fysiek) kunnen ga, maar dat ben ik. Ik wil leven in overvloed. Ik heb flink wat moeten inleveren op mijn inspanningsvermogen maar ik kan nog genoeg andere activiteiten ondernemen waaruit ik mijn energie vandaan haal maar soms ook een stapje terug doen, een ‘oplaaddag’.

Doordat er nog allerlei onderzoeken gaande zijn, heb ik ook het vertrouwen in dat PAH in de toekomst een te genezen aandoening wordt.

Back To Top