Doordat de klachten vaag zijn en ook kunnen horen bij  vaker voorkomende long- of hartziekten, zoals COPD, astma en hartfalen wordt pulmonale hypertensie niet snel ontdekt. Meestal wordt er pas verder onderzoek gedaan als de vermoeidheid maar niet weggaat en andere klachten blijven bestaan of verergeren. Pulmonale hypertensie wordt pas ontdekt als er een longfunctietest of hartecho wordt gedaan. In Nederland zijn een aantal expertisecentra gespecialiseerd in onderzoek en behandeling van alle soorten PH.

Zie hieronder een korte film over de diagnose pulmonale hypertensie.

Om te bewijzen of er inderdaad sprake is van pulmonale hypertensie moeten onderzoeken worden uitgevoerd. De diagnose wordt door middel van een hartkatheterisatie vastgesteld. De andere onderzoeken zijn nodig om vast te stellen wat de oorzaak is van de pulmonale hypertensie. De oorzaak van de pulmonale hypertensie is heel belangrijk om te bepalen met wat voor soort behandeling gestart moet worden. Om het uitgebreide onderzoek zo snel en soepel mogelijk plaats te laten vinden, is meestal een korte opname in het ziekenhuis noodzakelijk.

ECG (Electrocardiogram)

Bij deze test worden er elektroden op de huid geplakt en wordt de elektrische activiteit van het hart gemeten. Het laat de hartslagen zien en geeft informatie over de beschadiging van het hart en de grootte van de hartkamers.

Echocardiogram

Met ultrageluid wordt het hart in beeld gebracht. Het laat de grootte en de vorm van de hartkamers zien, hoe dik de wanden zijn, hoe goed het hart pompt en of het hart nog goed kan ontspannen. Ook kan de arts inschatten hoe hoog de druk in de longslagaders is.

Ventilatie / Perfusiescan

Deze wordt gebruikt om te kijken of er bloedklonters in de longvaten zitten.

Rechterhartkatheterisatie

Een hele dunne, buigzame buis wordt door de huid in een bloedvat geprikt. Daarna wordt de buis naar het hart gebracht. Hiermee wordt in de longslagader en het hart de bloeddruk gemeten. Ook wordt gekeken hoeveel zuurstof er in het bloed zit en of het hart goed werkt. Bekijk een korte film over hartkatheterisatie hieronder. Deze film is afkomstig uit de documentaire De langste adem.

Zes-minuten-wandeltest

Hier wordt gemeten hoeveel meter een patiënt kan wandelen in 6 minuten tijd. Tijdens de test wordt gemeten wat het zuurstofpercentage in het bloed is, dit gebeurt door een saturatiemeter op een vinger te plaatsen.  Ook wordt de hartslag gemeten én hoe benauwd de patiënt het heeft na het wandelen (er moet een cijfer worden gegeven voor hoe benauwd iemand zich voelt). Zo kun je zien hoe goed een patiënt met gewone activiteiten kan omgaan en of er vooruitgang of achteruitgang is Dit wordt niet alleen in het begin getest, maar regelmatig bij controles in het PH expertisecentrum. Zie hieronder een korte film over de zes minuten wandeltest.

Back To Top